Vogelwacht Delft en Omstreken

Zaterdag 20 april, fietsexcursie.
Start: Korftlaan tegenover de Papaver om 7.00 uur

Informatie en aanmelden op donderdag 18 april tussen 19.00 en 21.00 uur bij Alfred Pellemans, Tel: telefoonnr

Op fietsafstand van Delft ligt de Driemanspolder, tussen Zoetermeer en Leidschenveen. De Driemanspolder was eeuwenlang in gebruik als weidegebied. Sinds enkele jaren is de polder omgevormd naar een natuur- en recreatiegebied. De belangrijkste functie van de polder is evenwel het opvangen van overtollig regenwater. Het is dus vooral een gebied om water te bergen.

Bij de inrichting is terdege rekening gehouden met allerlei andere functies. Er zijn wandel- en fietspaden, ruiterpaden, kanoroutes. De kans dat je er van de stilte kunt genieten, is niet heel groot. Maar het is een nieuw gebied, en nieuwe gebieden zijn ook voor vogels vaak interessant. Of dat hier ook het geval is, gaan we uitvinden. Op de terugweg zullen we zeker ook de Balij aandoen.
Totale lengte van de fietstocht is iets van 30 km. Maar dan heb je ook wat (in ieder geval lekker gefietst).

Zodra de Vogelwacht begint met de voorjaarswandelingen, is voor mij het voorjaar begonnen. Zeker als ook de beginnerscursus Vogels kijken van start is gegaan. En al helemaal als het weer goed meewerkt.

Zaterdagochtend 6 april, de zon kwam op om 7:05 uur, was het schitterend voorjaarsweer, zomers zelfs. Bijna alle cursisten, we zijn woensdagavond 3 april gestart met de beginnerscursus, stonden om 7:00 uur bij het hek van de Natuurschuur. Daar stonden ook Pieter A. en ondergetekende. Met veel enthousiasme hebben we in twee groepen een flinke vogelrijke wandeling gemaakt.

Al bij de Natuurschuur kon worden genoten van een vogelconcert. Horen is scoren. Gelukkig hebben we ook veel gezien. Het huiswerk voor de cursisten was deze week het zien en horen van de heggenmus. En dat is gelukt. Al was het in ‘mijn’ groep pas aan het einde van de wandeling, bij de ingang van het Arboretum-Heempark. Prachtige, korte, heldere zangstrofes, steeds herhalend, vanaf een takje boven in een struik. ‘Aangenaam tierelieren’ zoals Jac. P. Thijsse het noemde.

Van de uitbundige zangers waren het vooral de parelende zang van de roodborst en het volumineuze zingen en ratelen van de kleine winterkoning die ons de hele wandeling hebben begeleid. Voor een andere uitbundige zanger, de merel, was het misschien al te laat op de ochtend. Gelukkig hebben we die toch verschillende keren kunnen horen.

We doken als eerste het Arboretum-Heempark in, na nog even kennis gemaakt te hebben met de gewone groep voorjaarswandelaars van Hans Z. Wat een schitterend en gevarieerd stukje natuur is dit, zo vlak bij de Delftse binnenstad, vol vogelleven. Naast de al veel te horen tjiftjaf, een van onze vroege zomergasten, was nu ook de fitis gearriveerd met zijn dalende riedeltje. Klein en qua verenkleed op elkaar lijkend maar in zang duidelijk verschillend. En niet te vergeten de lichte poten van de fitis. Maar zoals gezegd in wisselende lichtomstandigheden lastig te zien, we hebben wel een poging gewaagd.

Had ik al gezegd dat het prachtig zonnig weer was? Krijsende blauwe reigers, vervaarlijk uitziend maar met een fraai grijzig verenkleed, en gracieus overvliegende lepelaars zijn hier vaste prik met hun broedkolonies. Ook hebben we genoten van de fraaie zang van de zanglijster. Goed zichtbaar leek hij speciaal voor ons te zingen. Vroeg in de ochtend, eigenlijk ’s nachts in het donker, begint hij daar al mee. Des te mooier dat we dit nog konden meemaken toen de zon al op was.

Uit het heempark troffen we de groep van Pieter en konden we samen kijken naar drie gaaien, de eikelverzamelaars met hun kleurrijke verenkleed, de favoriete vogel van een van onze cursisten. Hier werden we verrast door een grote bonte specht, een mannetje met dat rood op zijn achterhoofd, die aan kwam vliegen en plaatsnam boven in de boom voor onze neus. Een rood-wit-zwart plaatje! Zijn geklop hadden we al eerder gehoord. Evenals trouwens het lachen van de groene specht.

De volgende etappe was een rondje om de Bieslandse Bovenpolder, langs het heempark met de zingende vinken, langs de voormalige vuilstort met zicht op de weilanden (grauwe ganzen, Canadese ganzen, Nijlganzen, bergeenden en hazen) en krakeenden in de sloten, langs Klein Delfgauw waar we weer de wandelgroep van Hans Z. tegenkwamen en terug over de Korftlaan. Aan het einde van de vuilstort waren we getuige van een paartje baltsende en parende wilde eenden.

Aan de kop van de Korftlaan waren verschillende Cetti’s zangers te horen, met hun karakteristieke krachtige zang (‘ontploffende nachtegaal’). Veel kieviten, tureluurs en bonte pieten (scholeksters), helaas geen grutto’s, in en buitelend boven de weilanden. Bij het plas drasgebied veel kokmeeuwen en een paartje wintertaling. Nog geen oeverzwaluwen gezien, wel een broedende scholekster bovenop de oeverzwaluwwand. Er vlogen wel twee boerenzwaluwen langs.

Al wandelend langs het vakantiepark Delftse Hout kwamen achtereenvolgens een buizerd met dat rommelige verenkleed en een vrouwtje sperwer (lange staart) over. In de bomen/struikenrij langs het park een zingende zwartkop, mijn eerste dit jaar. Een zwartkop die we ook al dachten te horen in het Heempark. Maar deze hebben we ook daadwerkelijk gezien, al was het kort, wegduikend in de begroeiing. Weer een zangvogel terug van zijn overwinteringsgebied. Misschien wel een exemplaar die het erop heeft gewaagd de afgelopen winter in Nederland te blijven.

Gedurende de wandeling haakten enkele cursisten af met andere verplichtingen, maar de volhouders in ‘mijn’ groep hebben 52 soorten kunnen scoren. Inclusief de ooievaar in Klein Delfgauw, misschien wel dezelfde die we aan het einde van de Korftlaan bovenop de schoorsteen van de flat achter de A13 zagen. Al met al weer een geslaagde voorjaarsochtend als voorbode voor een mooi voorjaar.